Οι κοινές ασθένειες είναι μία από τις πιο συχνές μεταξύ της σκελετικής παθολογίας. Πολλοί υποφέρουν από την αρθρίωση, διάφορες αρθρίτιδα, χωρίς να γνωρίζουν την αληθινή φύση της νόσου και τις αιτίες που συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Παρόμοια συμπτώματα είναι παραπλανητικά και παρεμβαίνουν στην κατανόηση του τι συμβαίνει πραγματικά με τις αρθρώσεις και ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των ασθενειών.
Η αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια φλεγμονώδους προέλευσης, που χαρακτηρίζεται από βλάβη στην αρθρική κάψουλα. Στον μηχανισμό ανάπτυξης διαφόρων τύπων νόσου, υπάρχουν μολυσματικοί, ανοσοποιητικοί, μεταβολικοί, αλλεργικοί παράγοντες. Η αρθρέωση χαρακτηρίζεται από εκφυλιστικές διπλικές διεργασίες σε όλους τους ιστούς της άρθρωσης (χόνδρος, αρθρικό κέλυφος, υποσπονδυλικό οστό, σύνδεσμοι, μύες).
Πρέπει να θυμόμαστε ότι σε αμφίβολες περιπτώσεις, μόνο ένας γιατρός μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση και να συνταγογραφήσει επαρκή θεραπεία.
Αιτιολογικό
Υπάρχουν διάφοροι δυσμενείς παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή ή δυστροφία στις αρθρώσεις. Η λογιστική τους βοηθά να διαπιστωθεί ο κίνδυνος αρθρίσεως ή αρθρίτιδας στον ασθενή και η εξάλειψη των αιτιολογικών στιγμών θα καταστήσει δυνατή τη θεραπεία της νόσου στα πρώτα στάδια.
Η αιτιολογία της αρθρίτιδας
Η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και με πολλές παθολογικές διεργασίες στο σώμα, οπότε είναι σημαντικό να κατανοήσουμε με σαφήνεια ποιοι παράγοντες πρέπει να επηρεαστούν.
Η φλεγμονή των αρθρώσεων μπορεί να είναι πρωτογενής, να παρατηρηθεί με τέτοιες παθολογίες:
- Ρευματοειδής και νεανική αρθρίτιδα.
- Αρθρίτιδα.
- Ασθένεια Bekhterev.
Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές ασθένειες κατά των οποίων επηρεάζονται οι αρθρώσεις δεύτερο:
- Σύστημα Red Lupus.
- Ψωρίαση.
- Αιμορραγική διάσταση και αγγειίτιδα.
- Jersiniosis, Salmonellosis, γονόρροια, χλαμύδια.
- Ηπατίτιδα.
- Σήψη και άλλοι.
Αιτιολογία της αρθρίσεως
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, η παραμόρφωση της αρθρίτιδας είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια, αλλά η ανάπτυξή της μπορεί ακόμα να ενεργοποιηθεί από συχνή φλεγμονή των αρθρώσεων σε ένα ιστορικό της άρθρωσης.
Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την οστεοαρθρίτιδα θα είναι:
- Ηλικιωμένη ηλικία.
- Ανεπάρκεια οιστρογόνων στις γυναίκες.
- Υπέρβαρος.
- Τραυματισμοί και κοινές εργασίες, υπερφόρτωση.
- Κληρονομικότητα.
Η διευκρίνιση των αιτιών της νόσου που έχει ήδη κατά τη διάρκεια της έρευνας ασθενούς θα αρχίσει να ξεκινά μια διαφορική διάγνωση για να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο η αρθρίωση είναι διαφορετική.
Συμπτώματα
Με διάφορες αρθρίτιδα με αρθρίωση, οι ασθενείς ανησυχούν κυρίως για τον πόνο στις αρθρώσεις, η οποία σε ορισμένες καταστάσεις μπορεί να εντείνει. Σημειώνεται ο πρησμός και ο περιορισμός των κινήσεων στις προσβεβλημένες σκελετικές περιοχές, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την παραμόρφωση των αρθρώσεων.
Με την αρθρίτιδα ή την αρθρίωση, μπορούν να επηρεαστούν τόσο οι μεμονωμένες αρθρώσεις όσο και οι ολόκληρες ομάδες, μέχρι την ανάπτυξη μιας γενικευμένης διαδικασίας.
Τα κλινικά συμπτώματα στις αρθρικές ασθένειες έχουν πολλά κοινά. Ωστόσο, θα πρέπει να αξιολογήσετε προσεκτικά τις χαρακτηριστικές διαφορές της αρθρίτιδας και στην παραμόρφωση της αρθρίσεως.
Κλινική αρθρίτιδας
Η φλεγμονή της κάψουλας των αρθρώσεων συνοδεύεται από τοπικά και κοινά συμπτώματα. Τα τοπικά συμπτώματα προκαλούνται από διάστρεψη της αρθρικής μεμβράνης με συσσωρευμένο εξίδρωμα. Οι πόνοι θα είναι απότομοι, μέτριοι ή ισχυροί, οι οποίοι ενοχλούν σχεδόν συνεχώς, εντείνονται κατά τη διάρκεια των κινήσεων και μερικές φορές τη νύχτα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να μεταναστεύσουν.
Επίσης, σημειώνεται επίσης η ερυθρότητα και η αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος πάνω από την άρθρωση, εξέφρασαν διόγκωση των ιστών.
Για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, η παρατεταμένη πρωινή δυσκαμψία, καθώς και οι χαρακτηριστικές παραμορφώσεις ("λαιμός του Swan", "Butonerka") θα είναι σταθερές. Εάν υπάρχει μολυσματική παθολογία, τότε η γενική κατάσταση του ασθενούς υποφέρει επίσης - υπάρχει πυρετός, αδυναμία και κακουχία. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρουσία χαρακτηριστικών σημείων μιας γενικής νόσου, η οποία προκάλεσε την φλεγμονή της άρθρωσης.
Κλινική οστεοαρνθεσία
Δεδομένου ότι η φλεγμονή δίνει χαμηλότερο ρόλο στην αρθρίτιδα από την αρθρίτιδα, τα τοπικά σημάδια δεν θα είναι τόσο έντονα. Ο πόνος προκύπτει στην αρχή των κινήσεων, εντείνεται σε ένα μακρύ φορτίο, και στο μέλλον - σε ηρεμία. Το στέμμα και η τριβή στις αρθρώσεις είναι χαρακτηριστικές. Είναι επίσης δυνατή η βραχυπρόθεσμη δυσκαμψία.
Οι ασθενείς αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στις κινήσεις στα επηρεαζόμενα άκρα.
Η διαφορά μεταξύ της παραμόρφωσης της αρθρίσεως και της αρθρίτιδας είναι ότι η ασθένεια έχει μακρά πορεία, αλλά σιγά -σιγά και σταθερά εξελίσσεται, οδηγώντας σε αναπηρία.
Πρόσθετες μεθόδους
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας συμβάλλει στη δημιουργία πρόσθετων διαγνωστικών μεθόδων. Μπορείτε να διαφοροποιήσετε αυτές τις συνθήκες χρησιμοποιώντας εργαστηριακές και οργανικές μεθόδους που έχουν τα πλεονεκτήματά τους σε διαφορετικές καταστάσεις.
Η διάγνωση της αρθρίτιδας και η παραμόρφωση της αρθρουσίας ασχολούνται με αρθρολόγους και τραυματολόγους με τη συμμετοχή σχετικών ειδικών.
Μπορείτε να επιβεβαιώσετε την αρθρική ήττα χρησιμοποιώντας:
- Ακτινογραφία.
- Απεικόνιση υπολογιστών και μαγνητικού συντονισμού.
- Αρθροσκόπηση.
Διάγνωση αρθρίτιδας
Οι εργαστηριακές εξετάσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον προσδιορισμό των αιτιών της νόσου. Σας επιτρέπουν να καθορίσετε τον τύπο του μικροβιακού παράγοντα, την εξασθένιση της ανοσολογικής κατάστασης και των βιοχημικών διεργασιών. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του εξιδρώματος θα υποδεικνύουν τη φύση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Κατά τη διάρκεια της οργανικής εξέτασης, μπορείτε να παρατηρήσετε χαρακτηριστικές αλλαγές στις αρθρώσεις:
- Διάβρωση και αγκυλικά οστά - με ρευματοειδή φλεγμονή.
- "Σύμπτωμα της γροθιάς" - με ουρική αρθρίτιδα.
- Uzura, οστεοσκλήρωση σε ιερές και παράνομες αρθρώσεις-στην ασθένεια του Bekhterev.
Διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, με την αρθρίωση, οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν είναι σημαντικές. Τα αποτελέσματα των ακτινολογικών μεθόδων είναι το προσκήνιο, τα οποία σας επιτρέπουν να προσδιορίσετε τα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά της οστεοαρθρωίας:
- Η στένωση του κοινού κενού.
- Οστεοπόρωση Periosword.
- Ο σχηματισμός οστεοφυτών.
Η διάγνωση της αρθρίτιδας και η παραμόρφωση της αρθρίδας χρησιμοποιώντας πρόσθετες μεθόδους καθιστά δυνατή τη δημιουργία του τύπου της νόσου για την έγκαιρη θεραπεία της.
Θεραπεία
Η αρθρίτιδα από την αρθρίωση διακρίνει επίσης τις μεθόδους θεραπευτικής επίδρασης στην παθολογική διαδικασία. Μπορείτε να θεραπεύσετε ασθένειες όχι μόνο με παραδοσιακές μεθόδους και φάρμακα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις λαϊκές θεραπείες, χρησιμοποιώντας τις στο σπίτι. Η θεραπεία πρέπει να είναι πολύπλοκη: ετοτροροπική, παθογενετική και συμπτωματική.
Και περιλαμβάνει επίσης τη χρήση φαρμάκων σε διάφορες μορφές: ενέσεις, δισκία, αλοιφές.
Για τη θεραπεία της παραμόρφωσης της αρθρίσεως και των αρθριτών, αυτά τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν:
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- Αναλγητικά.
- Φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος.
- Βιταμίνες.
Η χρήση των φαρμάκων πρέπει να δικαιολογείται: Για κάθε ασθενή οι βέλτιστες δόσεις και η πορεία της χορήγησης συνταγογραφούνται και οι λαϊκές μέθοδοι χρησιμοποιούνται μόνο σε συμφωνία με τον θεράποντα γιατρό.
Θεραπεία της αρθρίτιδας
Με τη δευτερεύουσα φύση της διαδικασίας, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η υποκείμενη ασθένεια, η οποία διακρίνει την αρθρίτιδα από την αρθρίωση. Πρώτον, εγχύονται ενέσεις φαρμάκων και μετά την εξάλειψη της επιδείνωσης, μπορείτε να μεταβείτε στη λήψη φαρμάκων σε δισκία:
- Μια σημαντική θέση στη θεραπεία της φλεγμονής δίνεται στα αντιβιοτικά, ειδικά για τη σηψαιμία. Εάν η βλάβη στις αρθρώσεις προκαλείται από συστηματικό ερυθηματώδη λύκο και ρευματοειδή αρθρίτιδα, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν κυτταροστατικές και ορμόνες, με ουρική αρθρίτιδα και στην περίπτωση αιμορραγικής διατομής - αιμοστατικά φάρμακα. Με την ψωρίαση, δίνεται ένα ειδικό μέρος στα φάρμακα σε αλοιφές.
- Εάν η αιτία της αρθρικής παθολογίας ήταν η ασθένεια του Bekhterev ή της ουρικής αρθρίτιδας, κατά τη διάρκεια της περιόδου ύφεσης μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε φυσιοθεραπεία και θεραπευτικές ασκήσεις, οι ασκήσεις των οποίων εμφανίζονται επίσης στο σπίτι.
- Κατά τη θεραπεία της οξείας πυώδους φλεγμονής, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί μια κοινή διάτρηση για την εκκένωση του εξιδρώματος, ακολουθούμενη από πλύσιμο με αντιβιοτικά και λήψη ναρκωτικών.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, με την αρθρίωση, την πρόσθετη χρήση χονδροπροστατευτικών (σε δισκία ή ενέσεις), καθώς και ασβέστιο και βιταμίνη Δ.
Οι δυνατότητες της φυσιοθεραπείας χρησιμοποιούνται επίσης ευρέως:
- Ηλεκτροφόρηση φαρμάκων.
- Μαγνητοθεραπεία.
- Θεραπεία με λέιζερ.
- Παραφίνη και λάσπη.
- Balneotherapy.
Να είστε βέβαιος να συμπεριλάβετε ασκήσεις θεραπευτικής γυμναστικής, μασάζ σε ένα συγκρότημα θεραπείας. Μπορείτε να θεραπεύσετε την οστεοαρθρίτιδα με λαϊκές θεραπείες, χρησιμοποιώντας συνταγές για μη παραδοσιακή ιατρική στο σπίτι:
- Λήψη ζελατίνης.
- Εγχύσεις από το WORT του Αγίου Ιωάννη, Juniper, Birch Buds.
- Συμπίεση με μέλι και βρώμη.
- Η αλοιφή από το λυκίσκο, ο Donnik και ο St. John's Wort.
Οι λαϊκές μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο σπίτι παράλληλα με τα χάπια που συνταγογραφούνται από γιατρό και αντιφλεγμονώδεις αλοιφές, αλλά όχι αντί τους.
Πρόληψη
Η πρόληψη της αρθρίσεως και της αρθρίτιδας έχει επίσης τις διαφορές της. Για να αποφύγετε την οστεοαρθρία, πρέπει να καταπολεμήσετε το υπερβολικό βάρος, να αποφύγετε τραυματισμούς στις αρθρώσεις, να εξομαλύνετε το ορμονικό υπόβαθρο στη μετεμμηνοπόζα.
Όταν φλεγμονή των αρθρώσεων, είναι σημαντικό να αποτρέψουμε τις μολυσματικές ασθένειες και να τις αντιμετωπίσουμε εγκαίρως.
Σε πολλές περιπτώσεις, πρέπει να τηρούνται διάφορες διατροφικές συστάσεις.
Προκειμένου να πείτε πώς διαφέρει η αρθρίτιδα από την αρθρίωση, πρέπει να δώσετε προσοχή σε όλα αυτά τα σημεία. Αυτές οι ασθένειες δεν έχουν μόνο παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά και θεμελιώδεις διαφορές που πρέπει να γνωρίζουν όλοι.